Inburgeren ging hier precorona vrij natuurlijk, met een onvoorstelbaar rijk, eigenzinnig en minder Angelsaksisch gefixeerd cultureel leven, maar sinds 13 maart 2020 gaat het wat lastiger, nu het publieke domein effectief is stilgelegd. De catalogi van W.E.R.F Records (Brugge), el NEGOCITO Records (Gent) en Dropa Disc (Antwerpen) zijn onontbeerlijk voor een opgeruimd en strevend gemoed, dat is alvast heel fijn te bemerken. De laatste maanden is daar dagdagelijkse lezing van De Standaard en beluistering van de zalige Klara podcastreeks Berg en Dal bijgekomen. Naast, moet ik toegeven, nog immer VPRO’s Nooit Meer Slapen en NTR’s Kunststof als goede nummers twee en drie. Pieter van der Wielen is overigens (soit, met Hans Goedkoop en Hans Kesting dan) de man die ik had willen zijn.
Onlangs ontdekte ik de verbijsterend intense poëzie van de Brugse dichteres Delphine Lecompte. Haar gesprek in de Berg en Dal reeks is een pareltje, waarin je binnen de minuut al op koershoogte zit, qua menselijkheid en eerlijkheid. Voorzichtige observatie: waar het bij de Nederlandse televisierubrieken vooral gaat over de verkoop van het laatste boek/film/concert, mag het in (sommige) Belgische media nog puur en louter over de kunst alleen en het leven zelve gaan.
Tchongcast 
Plaats een reactie